De Heilige Rochus

Rochus werd rond het jaar 1298 geboren in Montpellier als zoon van een welgesteld Frans edelman. Naarmate hij ouder werd zag hij de armoede om zich heen en op 20-jarige leeftijd gaf hij zijn fortuin aan de armen. Rochus zag af van zijn titel als edelman. In 1317 vertrok hij te voet naar Rome. Onderweg verpleegde hij zieken, soms enkel door het kruisteken over hen te maken. Op die manier verwierf Rochus snel bekendheid. Toen hij zelf door de pest werd gegrepen, trok Rochus zich terug in een bos. Volgens de overlevering werd hij daar op wonderbaarlijke wijze door een engel, danwel door de hond van een edelboer genezen van zijn ziekte.

Tijdens de burgeroorlog werd Rochus in zijn geboorteland gevangen genomen, op verdenking van spionage. Tot aan zijn dood in 1327 verbleef hij in de gevangenis, zwijgend over zijn ware afkomst. Na zijn dood werden verschillende mirakels, en vooral deze die met de pest te maken hadden, aan hem toegeschreven. 100 jaar na zijn dood werd Rochus heilig verklaard.